aangekomen in Hualien

Donderdag hadden we een heerlijk relax dagje. Na het ontbijt eerst even wat wasjes gedraaid (moet ook gebeuren op vakantie) en daarna heerlijk naar het strand. Jan en ik hebben heerlijk gezwommen, nu ja wat er voor door moest gaan, de zee was namelijk nogal wild, dus het was meer vechten met de golven. Maar wel heel fijn. 's-Avonds zijn we het dorpje in gelopen om een hapje te eten en naar de nightmarket te gaan. Jan had al eens gezegd in de afgelopen week dat hij wel een keer zin had in een dikke schnitzel. Nu, die heeft hij ook gehad. Dat was ook wel een keetje lekker na al die rijst.
Vrijdag hadden we weer een lange reisdag, we zijn het eiland dwars overgestoken van de oostkust, naar de westkust. Een prachtige rit door de bergen. Onderweg nog een farm bekeken waar ze Hollandse koeien hielden. Het was meteen ook Hollands weer, want de regen kwam met bakken uit de lucht. Daarna door naar ons Hotspring hotel. En hier moesten we er na het diner aan geloven....... karaoke. En jammer genoeg hadden ze ook genoeg engelstalige liedjes. Laat ik daar verder maar niet te veel over zeggen. Na onze zangkunsten gingen we nog in de hotspring, heerlijk water van zo rond de 40 graden.
Vandaag weer een behoorlijk stuk gereden langs de westkust. Geweldig mooi, de bergen aan de ene kant en de Atlantische oceaan aan de andere kant. Rond half 12 hadden we een afspraak om te gaan raften. Het regende wel elke keer, maar dat was geen probleem, we werden toch wel nat. Het was toch wel wat wilder dan we ons hadden voorgesteld, maar een hele belevenis. Ik moest de boot natuurlijk ook nog ff van de andere kant bekijken (misschien viel ik er ook wel een beetje uit), maar werd snel opgepikt door een speedboot die constant met ons meevoer. Na het raften konden we ons douchen en omkleden en toen op naar ons hotel in Hualien. We waren nog maar een paar minuten op onze hotelkamer toen ik een berichtje kreeg van Diana Vos. Zij liepen beneden in de lobby Henry tegen het lijf. Laten ze nu in hetzelfde hotel zitten als wij. Gelijk maar weer naar beneden even gezellig bijgekletst, ook natuurlijk met Hans, Chun en Bart. Toch bijzonder dat je elkaar hier spreekt terwijl je maar een drie kwartier bij elkaar vandaan woont. We gaan zo nog even eten bij de pizzahut deze keer.
Zo zijn we al weer op twee derde van onze reis. Wat gaat de tijd snel en wat maken we hier veel mee. We genieten met volle teugen. Nog een week te gaan.